Ndërsa Europa pretendon se mbron demokracinë, po fuqizon në heshtje autokratë si Kryeministri i Shqipërisë, Edi Rama. I zgjedhur për një mandat të katërt me një shumicë të cilësuar që i mundëson ndryshimin e kushtetutës, Rama tani njihet nga kritikët si “Ramaduro” i Europës—një aluzion ndaj Nicolás Maduros së Venezuelës—për korrupsionin e dyshuar, tendencat autokratike dhe mjeshtërinë në mashtrimin politik.
Një ish-dishepull i George Sorosit dhe Shoqërisë së Hapur, Rama është shndërruar në një kameleon politik—duke përshtatur imazhin e tij me interesat e elitave globale dhe autokratëve rajonalë.
I nënshtruar ndaj Kryeministres italiane Giorgia Meloni, i bindur ndaj Presidentit turk Recep Tayyip Erdoğan, dhe mbështetës i Presidentit francez Emmanuel Macron në këmbim të një influence më të madhe në Ballkan, Rama ka siguruar mandatin e tij të katërt radhazi përmes zgjedhjeve që shumë i përshkruajnë si thellësisht të manipuluara—e paimagjinueshme për një vend anëtar të NATO-s dhe aspirant për në BE.
Rama u ngrit nga përfaqësues i Shoqërisë së Hapur në Tiranë në drejtues të një vendi me një nga trashëgimitë më të egra komuniste në Europë. Kritikët e përshkruajnë si narcisist dhe anarkist, një produkt i ndikimit post-komunist të Sorosit në Europën Lindore. Ai konsolidoi pushtetin në Shqipëri duke promovuar nismën “Ballkani i Hapur”, e mbështetur nga Sorosi. Së fundmi, ka marrë një rol të ri: progresisti socialist që ka punuar për të minuar nismat e epokës Trump në Europë.
I njohur për retorikën e tij anti-Trump—duke përfshirë deklaratën famëkeqe në CNN dhe Foreign Policy, ku e quajti Trump-in “turpi i civilizimit tonë”—Rama u bë i preferuar mes elitave europiane dhe demokratëve amerikanë. Mbijetesa e tij politike ka vare nga rreshtimi me rendin anti-Trump, edhe pse udhëheqja e tij e brendshme shkon gjithnjë e më shumë drejt autoritarizmit. Sot, ndërsa Europa përballet me një botë multipolare dhe sfida gjeopolitike të ndërlikuara, ajo e toleron gjithnjë e më shumë—nëse jo e përqafon—udhëheqës si Rama. Pse? Sepse ai shpall besnikëri ndaj “vlerave europiane”, pavarësisht se udhëheq, sipas kritikëve, një narkoshtet të ndërtuar mbi krimin e organizuar dhe manipulimin elektoral.
Rama përfaqëson një version europian të modelit Chávez-Maduro: një autokrat i majtë i mbuluar me gjuhë progresiste, që ushtron pushtet me pak konsideratë për normat demokratike. Ai mishëron të ashtuquajturën “stabilokraci” që përmbyt Ballkanin—regjime të toleruara për hir të qetësisë rajonale, pavarësisht se gërryejnë vetë vlerat që Europa pretendon se mbron.
Përpjekja e fundit e Sekretarit të Shtetit të SHBA-së, Marco Rubio, për të bllokuar Chevron-in nga rinovimi i kontratës në Venezuelën e Maduros është një shembull i guximshëm i udhëheqjes me parime—duke mohuar legjitimitetin dhe burimet për regjimet autoritare. Amerika duhet të zbatojë të njëjtën qartësi edhe në Ballkan.
Edhe shumë shqiptarë sot i referohen liderit të tyre si “Ramaduro”—një sinjal i dëshpëruar ndaj Shteteve të Bashkuara për ndihmë në rikthimin e demokracisë.
Qëndrimi i Amerikës duhet të shërbejë si një thirrje për zgjim për një Europë që është bërë komode duke bashkëjetuar me regjime në stil mafioz, të rrënjosura në korrupsion dhe shtypje. Europa nuk mund të justifikojë mbështetjen ndaj autokratëve vetëm sepse kritikët e tyre janë konservatorë ose të lidhur me Presidentin Trump.
Ka ardhur koha që diplomacia amerikane të ndërmarrë hapa konkretë. Kjo nënkupton rritjen e presionit mbi udhëheqjen shqiptare, mbështetje publike për zgjedhje të lira dhe të ndershme, si dhe një mesazh të qartë: Rreshtimi me vlerat perëndimore matet me veprime, jo me deklarata boshe.